Solidus - Sigebert III Marseille

De Romeinse solidus was traditioneel verdeeld in 24 siliques en de tremissis in 8 siliques. De verschillende Germaanse volkeren die zich in het rijk vestigden, imiteerden de Romeinse en Byzantijnse solidi, maar namen een lichtere standaard aan. Aan het einde van de 6e eeuw, waarschijnlijk in 587, werden de massa's van de solidi en tremisses die in het koninkrijk van de Franken geslagen werden, met een achtste verlaagd. Uitgedrukt in siliques ging de waarde van de solidus van 24 naar 21 siliques en die van de tremissis van 8 naar 7 siliques. De verandering is duidelijk te zien op de munten die in Marseille werden geslagen en de merktekens XXI en VII dragen. Deze lichte solidi en tremisses imiteren de emissies van Constantinopel, van Justin II tot Heraclius. Onder het bewind van Clotaire II kwam de naam van de koning in de plaats van die van de keizer en werd tot een nieuwe verzwakking besloten, waarbij de solidus voortaan op 20 siliques werd geslagen. Dit gebruik werd voortgezet onder de regering van Dagobert I en zijn zoon Sigebert III, met opeenvolgende verzwakkingen van de legering.